Eerste avonturen in Bangkok

Daar is hij dan, onze allereerste blog! We zullen jullie meenemen in onze avonturen hier in Bangkok.... nou en dat er zijn er nogal wat!

De reis ernaartoe ging redelijk, ondanks wat vertraging en turbulentie. We stopten op Dubai.. wat een bizarre plek. Midden in de woestijn opeens meters hoge torens en dikke villa's en allemaal erg gekunsteld. Richting Bangkok ging alles goed.. behalve... een asociale Duitse vrouw die voor Froukje zat en zonder pardon haar stoel naar achter bonjourde. Froukje zat helemaal in de bedrukking en dat arme meisje kon niet meer haar geliefde serie (" How I met your mother" ) bekijken op het schermpje in de stoel voor haar.

Meteen bij aankomst kwamen we al in aanraking met de oplichtpraktijken hier in Thailand. Er werd een taxi aangeboden voor 1700 baht (+/- 45euro), toen we wegliepen werd de prijs al verlaagd naar 1300, maar zelfs dat is veel te veel. Een stukje buiten het vliegveld staan allemaal taxis klaar die op meter rijden, of op prijsafspraak. Wij hebben uiteindelijk 450 betaald, misschien nog wel teveel maar prima.

Tot nu toe bevalt alles goed, lekker eten, mooie omgeving, redelijke guesthouses (de een iets schoner dan de andere) en al veel gedaan. Behalve eigenlijk de echte trekpleisters. Op de plekken waar wij zijn geweest zijn vooral Thaise mensen, wat voor hilarische momenten zorgt omdat ze geen woord engels spreken en nogal onder de indruk zijn van onze "lelieblanke" huid.

Op de floating market hier in de buurt hebben we bijvoorbeeld een hele fotosessie doorstaan met een Thaise man die ons "beautiful" vond. Hij wilde constant met ons proosten en moest dan enorm giechelen. (Dat giechelen doen veel mannen hier) Vanaf de floating market hebben we een boottocht van 1,5 uur voor 60 baht (1,60 euro) gedaan over de kanalen.

Op de heenweg gingen we met de bus en dat ging goed, maar op de terugweg begrepen wij niet veel meer van het systeem hier, als dat uberhaupt bestaat. Nergens staat aangegeven waar bussen rijden, hoe laat en waar ze naartoe gaan. Met als gevolg dat wij in de verkeerde bus belandden en 16 km verwijderd waren uit het centrum. " Ach dan gaan we hier toch wat eten?!" Daarna door een Thaise vrouw geholpen om een taxi terug te pakken, om vervolgens op de verkeerde plek afgezet te worden. UN ipv Unicef, nou ja dan lopen we de rest wel. Lopen?! Dat doen ze hier niet hoor, toen we de weg vroegen werden we uitgelachen dat we dat heeeeele eind gingen lopen, bleek uiteindelijk kwartiertje te zijn. Wel opvallend dat ze vaak zelf de weg niet weten en wanneer je ze vraagt welke kant je op moet de een naar links wijst en de ander naar rechts, daar moesten wij dan weer om lachen.

In de eerste dagen werden we meteen al aangesproken door verschillende mensen die ons dingen willen aansmeren. Zo kwamen we een vrouwtje tegen die zei dat ze een engelse lerares was. Ze probeerde een beetje ons vertrouwen te winnen door wat woordjes te leren en probeerde vervolgens ons in een tuk-tuk te krijgen. Froukje herkende dit van Discovery Channel, waar ze lieten zien hoe je erin geluisd kan worden. Want wanneer je dan instapt word je meegenomen naar allerlei winkeltjes waar je bijna verplicht wordt om dingen te kopen, en hier krijgen die tuk-tuk chauffeurs dan weer commissie voor. Hier trapten wij dus mooi niet in!

Of toch wel?! Wel dus.. Later werden we geholpen door een "student" op weg naar huis. Dit was buiten de drukke wijk, en volgens een man van een toeristenbureau zijn de tuk-tuks daar meer te vertrouwen. Omdat we niet helemaal paranoia wilden blijven doen, hebben we ze het voordeel van de twijfel gegeven en zijn we voor 60 baht ingestapt. We werden gebracht naar een tourist office, zoals afgesproken. Daar werd ons een reis naar Chiang Mai aangesmeerd voor 7000 baht en 5 minuten later voor 3500. Dit vetrouwden we niet, dus we bedankten en gingen weer verder. De tuk-tuk chauffeur was niet tevreden, dus wilde ons per se naar nog een tourist office brengen. Wij drongen aan dat we dan daarna wel echt naar huis wilden worden gebracht (hij wilde eigenlijk naar nog meer zaken toe). Bij het tweede tourist office konden we de lol er wel van inzien en speelden we het spelletje maar mee, beetje informatie inwinnen, doen alsof we geinteresseerd waren, en hoppa weer de deur uit. Daarna netjes in onze wijk Banglamphu afgezet. Steeds als je er niet in mee gaat raakten ze enorm geirriteerd en bleef er weinig van de vriendelijkheid over.

Vanochtend misschien toch nog last van een jetlag?!

Je zou denken dat dat inmiddels wel over is, maar nee hoor wij leven nog op de Nederlandse tijd. Vannacht om half 4 wakker geworden van het lawaai naast onze kamer, hier woonde het gezin van de thaise eigenaar, die midden in de nacht wel erg actief waren. Wij werden hier een beetje pissig over en omdat onze kamer ook al niet echt schoon was ging Froukje naar beneden om te klagen. Na de eigenaar op zijn plek te hebben gezet dat dit echt niet kon, bleken we toch een beetje verkeerd te zitten. Het was namelijk al 11 uur.. oeps.

Inmiddels hebben we een treinkaartje om donderdag met de nachttrein naar Chiang Mai te gaan. Vanuit daar zullen we proberen om jullie weer op de hoogte te brengen van de avonturen hier! :)